Mitan Lannuit
Thierry B. Tagliamento
Mi, sé jennboug-la té obò granlétan-la,
Gran èspansyon dlo somach nan ti péyi-la.
Tout bèlté a-y té lonbrajé akòz nwèsè,
É on labriz frèt té ka ajouté mistè.
Dlo fonsé la té an kalmipla enkyétan,
Antouré èvè on silans pérézitan.
Obò dlo, ti kouran-la menné on pripri ;
Akwèdi i té ja ka atann yo vini,
Ora pyé a-yo bwa-flo la anni kòsté.
Nawòl té pè davwa i pa té sa najé ;
Sèlman, i désidé baké san di ayen,
Ka apiyé kò a-y asi on pyé-manmen.
Sé twa konpè-la monté anlè pripri-la,
É èvè lanmen yo ranmé kont kouran-la ;
Frison glasé Tobi akòz dlo-la té frèt.
Konsa i di : “Ah ! Si nou té ni on gòlèt.”
Konfè-d’manti, pa savé sa ki an dlo-la,
Sé té sa yo té ka krenn plis alè-lasa.
“Ki fondè a létan-la ?” Édo mandé yo.
“I pli fon ki Gèl-Grangouf, man tini lidé,”
Nawòl anni déklaré, ka gadé dlo-la,
É kontinyé : “Zòt sèten pa ni bèt anba ?”
Pou di vré, ti bolòm-la té kapon kon kyon,
Ka kalkilé twòp asi tousa ki ofon.
Lalin té kaché dèyè on vwal niyaj fin,
Kilès on ti van té ka fè dansé bigin ;
An nwèsè, nati èvè syèl té ka konfonn,
Épi pyébwa té drésé kon mòn alawonn,
Plizanpli yo té ka drivagé anlè dlo,
San yo té konnèt sa ki té ka atann yo.
La, détwa boul limyè té ka touné-volé,
Ka alé-vini san pyès mizik ki jouwé :
Pétèt sé té on bèlè, oben on gwoka,
Kadansé èvè makè épi boula.
Yo té ochan kon zétensèl aladriv,
Adan bal èvè van konsi sé paj a liv.
Way, mésyé ! gadé on-kounan difé-folèt,
Ki té ka valsé kon fèy-bwa an tounikèt.
Sé kòkma-la, té ja rivé jis kotésit,
Ka fè bakoulélé a kri kon bann kikuit.
Prézans a sé gason-la té ka égri yo ;
Piski yo pa té ni lidé vwè yo sito.
Konsa, mèt a bann zonbi-folèt la vansé.
“Nou ja vwè konmen déga zòt fè,” i hélé,
“Nouvo lagè-lasa sé ta-zòt, pa tan-nou ;
Alò, souplé, alé zòt épi kité nou.
Nou té plizyè, aprézan nou yenki katòz,
É nou vini isi-la pou pran on ti pòz.”
Sèlman lèspri a Tobi vibré pou ba’y bòk :
“Akòz mal pou byen nan lavi zòt té fè twòk,
Janmé lapé pa pou pasé douvan lapòt,
Non pli i pa pou sizé obò pyé a-zòt.
Séla ki ka fè mal é aprann lézòt fè’y,
Pou yo pati-la ké fini asi on nèy.”
Lòt-la réponn : “Ou sé on kalité pwofèt,
Oben yonn nan séla ki avan té poèt ?
Ou kondanné nou èvè pawòl ki pa mòl,
Épi ou sèvi nou on gwo bòl parabòl.
Tansyon pou pa tonbé an tou-la ou yé,
Piski nou ni asé pou fè zòt dépayé.”
Apré tan déklarasyon, Tobi viré di :
“Konfè-d’manti, douvan zòt kon ti foumi,
Épi mwen sav man sé on tiboug bitasyon,
Ki enmé lachas épi alé péché pwason.
Pétèt sé konyéla man ké bout drivayad,
Mé sèl biten, oswè-la man pa ni lang lad.”
Édo ajouté : “Man sé on jenn Karayib,
Kilès an bò-d’lanmè kontan pasé tan lib ;
Pèp an-mwen lité rèd pou nou pa disparèt,
Mé nou rété on nasyon ki pa janmé frèt.
Ou ka woupasé mo kon bèf ka woumoulé,
Mé sa initil davwa pou’w man ja paré.”
Sèlman, lang a lèspri-folèt pa té lou ;
Alé-viré, i té ka réponn chou-pou-chou :
“Zòt ni bèl lokans, mé zòt kout kon pyé-zoliv,
Nou ké manjé zòt, padavwa nou fen kon griv.
Ja ni plizyè jou nou pòkò dévoré nanm,
É apéti an-nou ka brilé nou kon flanm.”
Apré langannaj, zonbi-folèt lévé,
I komandé lézòt épi yo tout sanblé ;
Anlè Nawòl tousuit yo pati alaso,
Piski pasé lézòt nanm ta-y pa té flanbo.
Traka é doutans té ka makayé kè a-y,
I té kon bwa-flo aladriv san gouvènay.
Sé zonbi-folèt la fè jenn gason-la pè ;
Yo fè’y vwè lavi adan on founèt nwèsè.
Nawòl koumansé tranblé an pérézité,
Ka kriyé èvè doulè, pannan i sizé.
Tankon chacha i té ka souklé pripri-la,
Jistan i kanté twòp é tonbé an dlo-la.
Tobi é Édo tanté ba’y on pal monté,
Mé sé lèspri-la bouré bwa-flo la alé,
Toupannan yo anlè dlo ka halé kalpat.
Zanmi a-yo, près ka néyé, té ka débat,
Épi sibitman on biten halé’y ofon,
Kilès té gwo é té ni ké a pwason.
Alò kon plonjon, Édo piké on létèt,
Najé jis koté la Nawòl té disparèt,
Enkapab vwè hak, i monté é wouviré ;
Tobi té anlè pripri-la ka lonviyé,
É chèché on solisyon kont sé folèt-la,
Ki té ka tanté pousé’y osi an dlo-la.
Yo té ka chayé pripri-la olwen douvan ;
Pou séparé sé twa zanmi-la toubònman.
Britalman on brin vlopé dlo-la an braskò,
É yo pa ta kapab vwè yonn-a-lòt ankò.
Chou-pou-chou, vwa anmwé té ka alé vini,
Ka chigné pil lamantasyon kon Jérémi.
Pannansitan, Tobi té échwé adan zèb,
Épi an nwèsè-lasa dé zyé a-y té fèb.
Édo najé jistan i jwenn bò-d’létan-la,
Épi i ripé branch pou chèché pripri-la.
Malérèzman, tout gadé i té ka gadé,
I té tousèl kon lapli té ka fifiné.
Sibitman, on limyè kléré nan on distans,
On kò klendan èvè on pannyé èspérans ;
An lidé a-y sé té jenn konmè Yamabo.
On santiman kòlè té anvayi Édo :
“Ou menné nou kotésit pou nou mò, sé sa ?
Pouki ou abandonné nou adan tousa ?”
San réponn li, on nonm di’y fo i pran kouraj,
Padavwa yo pòkò té menm kontré loraj.
Vlopé nan limyè pli klè pasé solèy
Épi on chalè sivokan ki k’alé èvè’y,
Gason-la tonbé an léta révélasyon,
Kon pwofèt ki té sézi anmitan vizyon.
Labadijou té pentiré syèl zabriko,
Alantou létan Vyé-Fò té ni plen zozyo ;
Konsa nonm-la té doubout ora on piwòg,
Lamenm i koumansé palé an monològ,
Dékatman somach ki ka mandé réfléchi,
Charman kon souflèt van adan kal-a-lanbi.
Pou Édo tout pawòl-la té lèspri é kò,
Kilès i té pou pòté an kou kon grenndò ;
Édo viré apré syèl té chiré kon twèl,
Di on voyaj otan kout ki on zétensèl.
Douvan dé pyé a-y Nonm-la pozé on filé,
Kon i ba’y on souri avan i té alé.
Lè Mésajé-la disparèt anba bwa-la,
Édo koupyonné é ranmasé filé-la :
Sé té on fòl èvè on bagèt an bout a-y,
Lòt bout-la té ouvè : on travay a bèl may.
Fòl-la koumansé souklé, ka fè bwi a fwèt,
Épi, djouboum ! i soté an dlo ki té frèt.
Édo halé an pòch a-y zétwal a-y pou vwè,
Mé tout biten té kalmipla adan fènwè ;
Apré on moman, té ni dézòd pou tandé,
An tout dirèskyon, onpil dlo té ka vòltijé :
Filé-la té trapé kréyati ki Manman-Dlo,
Anlè kilès dlo brak la té ka fè siwo.
“Jennboug, kikoté ou trapé on ayak ?”
Manman-Dlo palé an lanvi démonyak.
“Ban mwen’y, oben zòt asiré trapé pwoblèm.”
Édo di’y, “Sa ou mandé sé lapli an tan karèm.”
Aprésa fòlgayak-la koumansé fwété,
Tout bann lèspri an létan mété ka gouyé.
Manman-Dlo, bèlté ansòsyèz èvè dou vwa,
Rivyè, létan, lanmè, i pou chayè’w anba :
Kò a on bèl fanm, po klè, chivé nwè é long,
Zyé woukou irézistab, lèv dou, é bèl zong ;
Èvè yon ké a pwason ki pé vini pyé,
Souvan èvè’y on gran sèpan toujou k’alé.
I an pwofitasyon pouvwa, richès, é vis ;
Métrès kolokent, pa abizan kon dòwlis,
Dawal-lasa ka kontwolé dlo toupatou,
Épi tout lézòt bèt-dlo douvan’y ajounou,
Ki sé lèspri grantékay oben mòlòkòy,
Ki sé lèspri-folèt ki byen enmé tòtòy.
Aprésa Édo di Manman-dlo la konsa :
“Ou ké lib si man ni zanmi an-mwen onfwa.”
Sèlman manman dawal-la pa lévé’y di gad,
I voyé lézòt lèspri-dlo an kalvakad,
Davwa an lidé a-y kon Édo té tousèl,
Yo té k’ay déplimé jenn gason-la kon zèl.
Tousuit fòlgayak-la koumansé fè pichòt,
Ka fwété sé lèspri-la akwèdi kalòt.
Manman-Dlo mété’y ka chanté on mélodi,
On pawòl sòsyé pou fè Édo bigidi.
Anmitan féblès, gason-la sonjé zétwal,
É i voyé’y adan pichòt-la anpangal.
Tonbé an létan-la, zétwal-la fè zéklè,
Ki monté an tounikèt-la adan lézè ;
Manman-Dlo pran on zip kouran ki té séryé,
Épi kòd zéklè maré’y an bra é an pyé.
Aprésa, on toubouyon sòti an dlo-la,
Ka floté kò a Nawòl anlè létan-la.
Édo plonjé pou alé chèché’y é viré.
Kon i obò, sé twa toubouyon-la sanblé :
Té ni on pichòt dlo, on tounikèt zéklè,
Épi anfendikont on toubouyon lézè.
Manman-Dlo, é tout folèt, té adan on boul,
Pou voyé yo an lanmè apré twòp rèsoul’.
Lòt bò létan-la, Tobi té èspèktatè,
Douvan on dansé a bwi, van, dlo é limyè :
I pa té sav ayen mé i té ka kouri,
Enfatigab, i té ka chèché lé zanmi.
Apré san rann li kont, Yamabo fè’y vansé,
É i rivé toupré yo adan on batzyé.
Ah, tan éfò Édo fè pou Nawòl lévé,
Mé vanité aksyon fè i té ka kriyé.
Kisa pou fè ? Po a Nawòl té ja blé pal.
I té ja trépasé on moman ki fatal.
Asi otan dézòd Tobi rivé alakous.
Alafen yo twa té sanblé obò dlo dous.
Mé ki koté lèspri a Nawòl té pasé ?
Wòch chofé kò a-y mé zyé a-y rété fèmé,
Zétwal kléré nanm a-y mé djòkté a-y té mò,
Padavwa jennboug-la té kité Panzokò,
Pou alé pran sonmèy trankil nan Panrasin,
Jistan sonné kal-a-lanbi an mòn-Lépin.
Zokò rété pou latè, lèspri pran lézè ;
Prémyé-la té pouri, i pou jwenn simityè,
Dézyèm-la ay dòmi adan on gouf silans,
San tann, ni fè, piski yo ké san konsyans.
Gouf-la lyanné èvè Panrasin é Djòkté :
Lèspri pa pou mò toultan i pa brilé.
Dlo koulé adan zyé, émosyon tranglé kè,
Dé jenn konpè-la té ka mayolé kòlè,
Pou zanmi a-yo ki té pati atòtòl,
Kilès, kon pijon voyajè, té pran lavòl.
Nawòl té koumansé on nouvo drivayad,
Oben pou’y sé té pétèt yenki on ponmlad ?
Sé sa i té kwè pannan i té ka maché,
Asi on plaj Lanmè Karayib dousiné.
Magré solèy midi té ka vèglé’y zyé a-y,
Nawòl apèsi on moun olwen toupré kay,
Ki té anlè on pripri ka péché pwason.
Lè i viré obò sé té on jenn gason.
I débaké anlè plaj-la pou palé ba’y :
“Man sé Yakinté. Ou sé on brafò batay.
Vini èvè mwen davwa ou ni randévou !”
Konsa yo alé jis koté on pyé-kajou,
Anba kilès on nonm an chapo té sizé,
Ka woti pwason anlè on fouyé-difé.
San i lévé tèt, i mandé Nawòl pran plas,
É Yakinté viré lapèch èvè on nas.
Apré on ti moman, nonm-la pran lapawòl,
Pou palé parabòl an bèl langaj kréyòl,
Ki sé on lang djenm èvè zépon natirèl,
Èvè lokans san bigidi é san jaktèl :
“Pa gyè ni lontan, on mèt té ni dé èsklav :
Yonn tout lajouné anba solèy té byen brav,
Anba kou-d’fwèt toulongalé san manjé ni bwè,
É apré tousa, ka mandé fòs toulé swè ;
Abiyé anchyen, moun pa té ka nòz gadé’y,
É ajékontinyé yo té ka méprizé’y.
Lòt-la té ka travay an kaz tout lajouné,
Ka sèvi moun é travay san janmé fòsé ;
Zouté é byen nouri, i té aristokrat,
Ka malpalé lézòt konsi yo té kaklat.
Yon gran jou tout kal-a-lanbi kòné mésaj,
Yo té déklaré labolisyon lèsklavaj.
Prèmyé èsklav-la té lib mé i té san tè
Alò i désann an granbwa obò rivyè,
Pou fè on jaden é monté on ti joupa.
Tousa i té planté pòté bon rézilta,
I té k’alé nan bouk vann légim é rasin,
É jistan i mò i pa janm’ manké farin.
Lòt èsklav-la té lib osi mé an dévenn :
Chèché on koté pou rété tout lasimenn ;
Tousa i té enmé, alè té fo achté,
San solisyon ora mèt a-y i déviré,
Ka sèvi bonich pou gangné ayen lajan,
Pou pléré lannuit lavi i té ni avan.”
Lè nonm-la fini rakonté istwa-lasa,
I hosé tèt a-y é gadé jenn gason-la ;
Apré i pran on kasav adan on pannyé,
Kasé’y épi ba Nawòl mòso pou manjé,
Ansanm èvè on bèl pwason ki té woti.
Konsa i kontinyé palé pawòl lavi :
“On voyajè rivé douvan twa katoutou,
Mé adan yo chak, i pa vwè ayen di tou ;
On nonm vini bokit chajé anlè zépòl,
Apré i vidé titak dlo adan chak bòl.
Konsa onpil tibèt sòti adan yo tout :
Sa ki adan lanmò ké vivan a chak gout.”
“Pèsonn pa ka kouvè bari an tan karèm,
Sé konnésans pou pa trapé pyès pwoblèm ;
Okontrè moun ka kité’y ouvè pou lapli,
Davwa pèsonn pa sav kitan i ka vini,
Pétèt on fifin ni pou pasé nan lannuit :
Sa ki adan lavi ka fèt kon gren-sibit.”
“Moun pa ka fè jaden an bò-d’lanmè ovan,
Sé bon tandézon pou moun ki entélijan ;
Van loséyan ka chawayé salin vini,
Kilès ka brilé fèy é salé tè-la osi.
Sila ki savan konnèt koté pou planté :
Sa ki adan lidé ka mandé tè ki fré.”
“Palmis natal abiyé é ka fè fawo,
I ka doubout byen dwèt akwèdi sé poto ;
Pyé-koko sòti lòtbò, touni é kochi,
Ka bay bwè é manjé pas i ni pli gwo fwi.
Menm kouché atè, sé syèl kò a-y ka chèché :
Sa ki adan lèspri ka maché san dyézé.”
Pawòl-la té somach parèy dlo granlétan,
Pou vwè tousa ki kaché fo plonjé adan ;
Anfendikont, Yakinté déviré lapèch,
É i menné Nawòl anba on pyé-kanpèch,
Adan kilès on zéfé enkonni té pann :
On zanno an fè abouté èvè dé lyann.
Tout longè té ni pikan asi sé lyann-la,
É ou té sa pasé lanmen an zanno-la ;
Biten-la té ka sanm on gran bèt-anni-pyé,
Épi zayal-la di non a-y sé Pikangné.
Apré yo té viré la Lokans té sizé,
Yo fè gran salitasyon épi yo fè pyé.
Yakinté chayé Nawòl douvan létan-la,
I di’y fè tounikèt èvè pikangné-la ;
Anlè grandlo on pasaj san limyè ouvè,
Jenn gason-la antré adan san trapé pè,
Kité solèy dèyè san vwè ayen douvan –
Fini gran voyaj-la, i pran souf sibitman.
Kon yo vwè sa, Tobi é Édo trapé pè,
Piski yo té ja an dèy anmitan nwèsè ;
Mé finalman yo té adan lakontantman,
Touvé kanmarad a-yo djòk é byen vivan ;
Sèlman Nawòl pa té sav sa pou té di yo,
Mé pou li osi sé té on moman kado.
Lévé doubout, davwa i té kouché atè,
Adan on branch i apèsi on fil-limyè :
Vansé pa-koté pyébwa-la ki té ora’y,
Nawòl lonji bra pou trapé pikangné a-y.
Lézòt konpè té totalman abazoudi,
Konsi zanmi a-yo té vini on lèspri.
Konfè-d’manti, boug-la pa té kapon ankò,
Mé plito i té ni lasanblan on jenn brafò,
Hadi é san hont douvan lapérézité,
Djòk é san féblès douvan lapépasité ;
Sé té on gason nèf, paré pou goumé rèd,
Andidan kilès pa té ni on gout san tyèd.
Épi apré tousa yo té viv swè-lasa,
Lavanniz té ka èstenké yo konyéla.
Konsa, yo anni fè lidé dòmi tibren,
Avan yo monté mòn pou fè onlo chimen.
Épi kon Nawòl té an djòkté toubònman,
San fatig, i pa fèmé zyé on ti moman.
Édo anlè on pyébwa té alé koré,
É kon boukèt ka hanni i té ka souflé.
Tobi té pran kouché alakoulannann,
An fondòk sonmèy i té ja halé désann ;
Olwen gran falèz nan loséyan Atlantik,
Asi on pripri, i té andriv pou Afrik.
An klèté limyè, on kanno a vwèl vini,
É abò dé nonm an lenj blan i apèsi ;
Lamenm, yo bòdé Tobi, ka di’y bèl bonjou,
Kon jou té ka kasé an koulè touloulou.
Tobi trapé on envitasyon pou baké,
Épi apré adan kanno yo navigé.
Étan toupré, gason-la pa té krentif,
Piski chèf-la té ka sanm li inofansif.
On mòso pen épi tigout sangri i ba’y,
Toupannan lòt-la té ka kenbé gouvènay ;
Épi akwèdi sé té li bouch a Bondyé,
Nonm-la dékatyé fab pou lézòm kalkilé.
“Tipoul ki té ni asé lavi nan lakou,
Sòti adan savann pou gadé alantou ;
An menm balan on tikanna i té kontré,
Kilès té pli bòdzè sèlon sa i touvé.
Tipoul ki fè lidé divini on kanna,
Mété kò a-y ka maché dèyè boug-la.
‘Pouki ou ka suiv mwen?’ lòt piti mandé li ;
I réponn li, ‘On kanna man vlé yé jòdi,
La ou yé man yé, épi sa ou fè man fè’.
Mé Tikanna di’y, ‘Kité mwen trankil, konpè’ ;
Konsa i kontinyé maché kòtòk-kòtòk,
Ka halé désann toulong on jaden mannyòk.
Mi, kon kanna Tipoul koumansé lévé pat,
Ka tanté fè kwak anmitan on chan patat ;
Tikanna ouvè zèl pou aprann pran lavòl,
Lòt pitit fè parèy konsi sé té lékòl.
‘Ou pa las ?’ di Tikanna, ki té ni asé,
‘Konpè, ou pa on kanna, sé on poul ou yé !’
‘Sé sa ou di,’ Tipoul réponn lòt tizozyo,
Ka suiv san gadé pannan i antré an dlo ;
Byen débat pou najé, alafen i koulé,
Pannan Tikanna anlè létan kontinyé.
‘Tipoul ki suiv tikanna mò néyé’ – yo di ;
É an vérité, ‘Chyen pa ka fè chat’, non pli.”
“Konpè Chouval an bitasyon té two blagè,
Payé Konpè Bèf on défi janbé bayè ;
‘Man ho é pli léjè pasé’w’, prèmyé-la di,
‘Ou gra é lou, sé yenki pou halé chari.’
Otan pawòl fawo pa dékourajé Bèf,
Ki té ja las tann Chouval di sé li ki chèf.
‘Sé vré ou tini pli avantaj’, Bèf wouklé ;
‘Fè tousa ou vlé, monchè’, lòt-la déklaré,
‘Pou moun pa di man té vòlè an défi-la’.
Apré Konpè Boukèt doubout an mitan-la,
Toulé dé advèsè alé pran gran balan ;
Chouval té ka hanni vapè kon batiman.
Yo pati alakous an savann plakata,
Chouval dyézé pou yo vwè i sé on gaya ;
Adonk i vansé koté bayè té pli ho,
Soté pou janbé, i kalbandé blokoto.
Sé padavwa i té two méprizé hotè,
Pat a-y té kongné é i té krazé bayè.
Lamenm, koté pli ba sé la Bèf pran lidé,
É san kouri two vit, i fè on ti janbé ;
Désann lòt bò, gadé Chouval ki té atè,
I pran ri ansanm èvè tou lézòt konpè.
‘Bèf janbé la bayè ba’ – sé pawòl ki bon ;
Anfendikont sé té ‘Gran wach, ti kou-d’baton’.”
“Kabrit té ka drivé antré adan kuizin,
Monté anlè tab pou gadé adan chopin ;
Lévé kouvèti, pat gòch chalviré po-la,
Épi tafya koulé kon dlo menm atè-la.
Konpè niché tab-la san kité onsèl gout,
Jistan apenn i té kapab kenbé doubout.
Mouton ki té vwè pòt ouvè vini apré,
Kilès jwenn lòt-la ka bigidi ; i mandé :
‘Kisa ki pasé, konpè ? Ou adan on bal ?
Ou anlè ka rimé akwèdi kanaval !’
Apré tousa, Kabrit mété’y ka soté toupatou,
Ka chanté é dansé padavwa i té sou.
‘Pa kité Chyen touvé’w kotésit’, Mouton di,
Ka tanté gidonné Kabrit pou fè’y sòti.
Viré andidan, asi chopin i maché,
Tonbé adan larèstan tafya i bengné.
Chyen rivé alakous apré i tann dézòd ;
Byen japé, i maré Mouton èvè on kòd.
Déyò Kabrit té ja pran sonmèy anlè pay,
Pannan yo té ka menné Mouton an hat a-y.
Chyen té ka babyé, ‘Ou bwè tafya a Mèt-la,
Ében ou k’ay rété san bwè dlo jòdi-la !’
‘Sé pa mwen, mé Kabrit !’ lòt-la té ka pléré,
Ka plédé gran inosans toulongalé.
Chyen palé, ‘Toupatou té ni mak a pat a-w,
Lodè tafya anlè’w, sé pwèl blan la sé ta-w,
É yo pongné’y an kuizin-la kouché atè.
Lè man rivé Kabrit té ka dòmi, monchè !’
‘Kabrit bwè, mouton sou’ – sé sa yo di apré ;
‘Jou malè pa ni kenbwa’, pawòl pou sonjé !”
Apré Yaya-Lokans té rakonté Tobi,
Fab an zorèy kon van an zékal a lanbi,
Yalékou kosté kanno-la asi on plaj ;
Solèy té kaché dèyè gwo koton niyaj,
É tanzantan i té ka fè koukou-djèdjè,
Konsi sonmèy a-y la té koupé two bonnè.
Yalékou montré Tobi on tou an mòn-la,
Kilès pa té gran, anfas èvè lanmè-la ;
Antré adan, Tobi touvé on bèl baton,
Ki té doubout koré anlè on kwarizon :
Té ni on kwa épi on zanno an mitan,
On dèmi-sèk té ora tèt a-y pli douvan.
“Bagaril-la sé ta-w”, Yalékou hélé’y.
Kon i trapé baton-la, on limyè vèglé’y ;
Apré ouvè zyé, Tobi té kouché atè,
Lamenm yo té dòmi lontan obò rivyè.
Tousuit on zayal parèt kon chouvalyèt.
“Annou alé,” i di ; épi yo disparèt.
Ajouter un commentaire
Commentaires