Moko Tobi A

Mistikrik sé lè moun di : ‘Hadi gangné, honté pèdi.’

Otan pou di : ‘Sé grenn diri ka fè sak diri.’

Krik : ‘Pa konnèt mové, rasin a-y anmè.’      

Oswa sé : ‘Bèf douvan bwè dlo klè.’

Tim-tim : ‘Tanbou olwen ni bon son,’

Osi : ‘Fo pa ou antré an lagè san baton.’

Bwa sèk : ‘Sa ki la pou’w larivyè pa ka chayé’y.’

Isidan, lè on moun ka palé, fo sispann pou kouté’y :

“Lontan, on nonm té ka pòté on hach.

Ayen san penn, sé zyé ki lach,

Davwa i té vlé koupé on pyébwa.

Rabat tè-la a kou-d’pikwa,

É tousa pou haché ora rasin ;

Vlenné kon sèch douvan békin,

Onsèl kou, é hach-la anni krazé.”

Yonndé fwa fo ou kalkilé :

Avan jiré lapli, sonjé zéklè.

Diskou pou kyouyi kon flè.   

Adan plen-d’lin, anba pyé-mango la,

Limyè an difé flanbo,

Èvè tanbou. Sizé anlè ban-la.

Apré sé twa jennòm-la té fini Ladrévoyad,

Nèf mwa apré Tobi té viré adan dòt avanti ; 

Nawòl é Édo pa té èvè’y an moman-lasa.

Obò plaj Vyé-Fò, li èvè Sanson té disparèt,

Uitè-d’swè, jou a Latousen. Sèlman avan tousa,

Annou kouté sa kontè-la ka rakonté, mézanmi !

Yékrik ! Yékrak ! Mi, annou ay aprézan, kanmarad !

Lokans é rézèv ba tout vayan obliyé,

Tout séla ki goumé èvè fòs é lidé ;

Lonnè é rèspé ba tout brafò enkonni,

Tout séla ki lité èvè kò é lèspri !        

Pou yo ki doubout pou lavi é libèté,

Kont lézòm ki mové, kont lèspri ki danné !